کتاب الگوی بومی مدیریت راهبردی دانش، نوشته عباس چهاردولی، روح اله نیکخواه، (مدیریت راهبردی ومنابع انسانی) و توسط دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی منتشر شد.
دنیای مدیریت مملو از الگوها و راهبردهای تدوین شده ای است که هیچ گاه به مرحله اجرا نرسیده اند. این راهبردها در نهایت دقت تدوین و هزینه های زیادی برای نگارش آنها صرف شده است، اما سرنوشت آنها از این سه حالت فراتر نرفته یا فراموش شده اند، یا در انتهای کشوی میز مدیران مانده اند و یا در بعضی مواقع برای اثبات مشروعیت واحد راهبردی سازمان ها برای نمایشی فریبنده با نرم افزار پاورپونت استفاده شده اند.
مدیریت راهبردی بعد از عبور از چالش تدوین راهبردها، با چالش جدی تری به نام اجراء و کنترل مواجه می شود که بسیاری از مدیران را با شکست مواجه کرده است. حرفه ای روی کاغذ در مرحله اجراء و کنترل باید تبدیل به عمل شوند و این کار به لحاظ گستردگی عوامل دخیل در اجراء از پیچیده ترین مراحل مدیریت راهبردی است. مسئله اساسی در حوزه مدیریت راهبردی چگونگی دستیابی به مزیت رقابتی و تداوم آن است.
و توانایی سازمان در جذب، طبقه بندی و به کارگیری اطلاعات و تبدیل اطلاعات به سرمایه های دانشی، هم افزایی بسزایی را در سازمان به وجود می آورد که این هم افزایی عامل مهمی در ایجاد و حفظ مزیت رقابتی پایدار است.
مدیران با تاکید بر دانش برتر امکان تصمیم گیری معقولانه را در حوزه های مهم و راهبردی را فراهم می آورند، از این رو مدیریت دانش مقوله ای مهم تر از خود دانش تلقی می شود، و سازمان ها باید به دنبال تدوین و استقرار نظام های مدیریت دانش باشند تا چگونگی تبدیل اطلاعات فردی و سازمانی به مهارت ها و فناوری را تبیین نمایند. اهمیت تبدیل دانش به فناوری ثروت زا نکته کلیدی و راهبردی در حوزه مدیرت دانش است.
مسئله ای که در زمینه پیاده سازی و کنترل راهبردی مدیریت دانش وجود دارد چگونگی خرد شدن راهبردها در فعالیت های روزمره است. مدیران باید تمامی راهبردها را در سطوح عملیاتی تجزیه کنند تا نه تنها اجرایی شدن آن عملی تر به نظر آید بلکه کنترل آن با استفاده از شاخصه ای مشاهده پذیر دست یافتنی باشد.
مدیریت دانش چیز جدیدی نیست، بشر از ابتدای تاریخ تمدن برای زنده ماندن و پیشرفت ناگزیر از کسب دانش و انتقال آن به نسل های آینده بوده است، استفاده از دانش و نحوه مواجهه با آن در عصرهای مختلف دستخوش تحول گردیده تا در انقلاب صنعتی شتاب بیشتری گرفت و در عصر حاضر به اوج خود رسید، بطوریکه هم اکنون دانش به عامل اصلی تولید ارزش افزوده تبدیل گردیده است.
یکی از چالش های مرتبط با به کارگیری دانش این حقیقت است که دانش با استفاده کاربران، فرایندهای کاری و تغییرات محیط سازمانی، تغییر کرده و تکامل می یابد. لذا تمامی نقش ها و ساختارهای سازمانی باید این تغییرات مداوم را مدنظر قرار داده و تأثیر محیط را بر آن نادیده نگیرند. از دیگر نکاتی که در به کارگیری دانش باید مدنظر قرار داد این است که در برخی مواقع دانشی که در دسترس کارکنان است، دانشی است که به اندازه لازم مرتبط با مسئله پیش رو نیست و باید همیشه بر اینکه تاکید داشت که دسترسی کارکنان به دانش به اندازه ای مهیا باشد که زمینه را برای به کارگیری به موقع دانش فراهم کند.
همه فعالیت های مدیریت دانش اعم از ایجاد، انتقال و به کارگیری دانش، باید در هماهنگی با راهبردهای مدیریت دانش باشد. مدیریت راهبردی دانش مشخص می کنند که یک سازمان چه دانشی را چگونه و از کجا به دست آورد بنابراین همه سازمان ها به اتخاذ راهبردهای مناسبی برای اجرای موفقیت آمیز مدیریت دانش نیازمندند.
انتخاب یک مدیریت راهبردی دانش قبل از اجرا و پیاده سازی آن و اقدام برای مدیریت دانش، گام بسیار حساسی است که مدیران باید در نقش استراتژیست های سازمان برای سازمان باید آن را مد نظر داشته باشند. از آنجا که عوامل تأثیر گذار در انتخاب صحیح یک مدیریت راهبردی دانش متعدد بوده و تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری بستگی به این عوامل زیاد دارد، انتخاب مدیریت راهبردی دانش اغلب با مشکل روبرو شده است.
کتاب الگوی بومی مدیریت راهبردی دانش، نوشته عباس چهاردولی، روح اله نیکخواه، (مدیریت راهبردی ومنابع انسانی) و توسط دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی بچاپ رسید. جهت مطالعه نسخه دیجیتال این کتاب می‌توانید به سایت طاقچه یا کتابراه مراجعه کنید.