خروج مزدوران سودانی از یمن؛ بسترساز فروپاشی ائتلاف سعودی

این نیروها که شمار آن‌ها به ۳ هزار نفر بالغ می‌شود در زمان حاکمیت «عمر‌البشیر»، دیکتاتور مخلوع سودان در چارچوب ائتلاف سعودی علیه ملت یمن وارد جنگ شدند. ورود این نیروها به خاک یمن در چارچوب توافق عربستان و عمرالبشیر در برابرِ تعهد سعودی برای پرداخت سالانه ۱ میلیارد دلار به سودان صورت گرفت.

دیکتاتور مخلوع یمن با دریافت سالانه یک میلیارد دلار از عربستان، ۳ هزار تن از نیروهای داوطلب سودانی که عمدتاً غیرحرفه‌ای هستند به یمن اعزام کرد. وی همچنین متعهد شد که در قبال دریافت این مبلغ، روابط سیاسی خود را با ایران به پایین‌ترین سطح تنزل دهد. همچنین عمرالبشیر در سال‌های آخر حاکمیت خود به شدت نسبت به عربستان گرایش پیدا کرد اما از پذیرش طرح عادی‌سازی رابطه با رژیم صهیونیستی خودداری کرد. این امر سرانجام خشم عربستان و امارات را برانگیخت؛ زیرا این دو رژیم از سوی آمریکا مأموریت یافتند تا کشورهای فقیر عربی را تشویق کنند که در برابر دریافت کمک‌های مالی با رژیم صهیونیستی رابطه برقرار کنند. از آنجایی که دیکتاتور سابق سودان از برقراری رابطه سیاسی با رژیم صهیونیستی خودداری کرد لذا آمریکا، عربستان و امارات طرح کودتا علیه عمرالبشیر را سازماندهی کردند. پس از آن برخی از احزاب اسلامی سودان در اعتراض به همراهی دیکتاتور مخلوع این کشور با عربستان و اعزام نیروهای مزدور برای جنگ با مردم مظلوم یمن علیه حاکمیت عمرالبشیر قیام کردند. خیزش مردم سودان علیه حاکمیت و ناآرامی‌های خیابانی که صدها کشته به همراه داشت موجب شد تا ارتش از این شرایط برای کودتا علیه عمر‌البشیر استفاده کند. این کودتا در حالی انجام شد که ژنرال‌های ارتش سودان به طور پنهانی با مقامات رژیم صهیونیستی دیدار و گفت‌وگو کرده بودند.

پس از کودتای افسران ارتش سودان، عربستان به وعده‌های خود در برابر کودتاچیان سودانی عمل نکرد و کمک‌های مالی خود را به این کشور فقیر شمال آفریقا قطع کرد. نتیجۀ این رفتار عربستان با سودان را امروز در خروج نیروهای این کشور از ائتلاف علیه یمن مشاهده می‌کنیم. همین رفتار را عربستان در برابر کشورهایی مانند مصر، مغرب، اردن و پاکستان در پیش گرفت؛ زیرا طولانی شدن جنگ عربستان علیه ملت یمن به کسری بودجۀ سالانۀ عربستان منجر شد. عربستان در طول ۵ سال جنگ علیه یمن بیش از ۳۵۰ میلیارد دلار هزینه کرد که این امر موجب شد بودجه سال ۲۰۲۰ عربستان برای نخستین بار در طول تاریخ این کشور با کسری یکصد و پنجاه میلیارد دلاری مواجه شود. در نتیجه مصر، مغرب، اردن و پاکستان به دلیل طولانی شدن جنگ و ناتوانی عربستان از پرداخت تعهدات مالی خود به این کشورها، نیروهای مزدور خود را از ائتلاف عربستان علیه یمن خارج کردند. خروج این نیروها از ائتلاف عربستان که انگیزه‌ای برای جنگیدن نیز نداشتند موجب شد تا عربستان تهاجمات خود را به مردم یمن تنها به نیروی هوایی محدود کند زیرا سربازان نیروی زمینی عربستان به شدت دچار فرسایش روحی شده‌ بودند. بسیاری از فرماندهان و افسران بلند پایه نیروی زمینی عربستان نیز که ناتوانی خود را در عرصه‌های میدانی جنگ با یمن نشان دادند توسط محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی برکنار شدند.

اکنون رژیم آل سعود وارد یک فضای جنگ فرسایشی با ارتش و نیروهای مردمی و انصارالله یمن شده و نمی‌تواند از این باتلاق به سادگی و بدون پرداخت هزینه خارج شود. از سوی دیگر انصارالله در کنار ارتش و کمیته‌هایِ انقلابی با تکیه بر امکانات بومی و تولید انواع سلاح‌های پیشرفته و بومی‌سازی موشک‌های بالستیکی و تولید پهپادهای رادارگریز توانستند معادلۀ جنگ را به سود خود تغییر دهند. در شرایط فعلی نیز عرصه‌های میدانی و ابتکار عمل در اختیار نیروهای انصارالله قرار دارد و عربستان تنها به جز در حوزۀ نیروی هوایی، حالت دفاعی و غیرتهاجمی به خود گرفته است. دورنمای جنگ ۵ ساله عربستان علیه ملت مظلوم یمن نشان می‌دهد که نیروهای مردمی این کشور شرایط خود را با واقعیت‌های میدانی تطبیق داده‌اند تا مانع عملیاتی شدن توطئه‌های عربستان شوند. این در حالی است که عربستان قصد داشت تا از رهگذر تحمیل یک جنگ خانمان‌سوز حوثی‌های شیعۀ یمن را از ساختار قدرت خارج و یک دولت دست‌نشانده در یمن تشکیل دهد اما همراهی اکثریت ملت یمن با حوثی‌ها به شکست این طرح منجر شد. اکنون انصارالله به عنوان یک واقعیت نظامی و میدانی در کنار سایر نیروهای انقلابی تصمیم دارند تا پیروزی نهایی با رژیم آل‌سعود بجنگند و مقوله معروف تاریخی یمن را زنده کنند. یک مقوله تاریخی و قدیمی در یمن وجود دارد که می‌گوید هر ارتش بیگانه‌ای که علیه مردم یمن وارد جنگ شده سرانجام با پرچم سفید از این کشور خارج می‌شود و این مقوله در مورد عربستان نیز صدق خواهد کرد.

منبع تحلیل: شورای راهبردی روابط خارجی

توضیح: «گزارشات و تحلیل‌های راهبردی ارائه شده از منابع معتبر داخلی و خارجی صرفاً برای آشنایی و تنویر افکار نخبگان و مدیران راهبردی کشور با تحلیل‌های راهبردی روزآمد بوده و لزوماً منطبق با دیدگاه‌ها و نظرات دانشگاه عالی دفاع ملی نمی‌باشد.»