از دیدگاه دین مبین اسلام، به‌ویژه مذهب تشیع، جنگ یا صلح به ذات اصالت و حسن و قبح کاملی ندارند و هدف از جنگ یا صلح است که به آن‌ها ارزش و اعتبار می‌بخشد. هدف اسلام رشد و تعالی بشر و رسیدن او به منتهای شعور و ارزش‌های الهی است. در دین اسلام جنگ و صلح اصالت ندارد، بلکه حفظ حقوق انسان‌ها بر اساس تعالیم والای اسلام شرط لازم و کافی برای اصالت‌بخشی به هر یک از آن‌هاست. هرگاه این حقوق در شرایط صلح حاصل شود، صلح ارزشمند خواهد بود و هرگاه لازم باشد این حقوق با جنگ به‌دست آید جنگیدن برای چنین هدفی ارزش خواهد داشت. همین موضوع وجه تمایز دین اسلام و دیدگاه غرب در مورد جنگ است. در فرهنگ غرب زمانی به جنگ و صلح اصالت داده می‌شود که منافع دولت‌ها تأمین شود. بنابراین هدف اصلی غرب از جنگ و جنگ‌های آینده تأمین همین منافع است و در این زمینه تا آنجا پیش می‌رود که در صورت تأمین منافع خود هرگاه لازم باشد آرامش گورستانی را نیز بر بشر تحمیل خواهند کرد. ‌‌‌‌‌