کتاب درآمدی بر هوشمندی راهبردی

فرایند سنتی هوشمندی ذاتاً یک پدیده مبتنی بر گمانه زنی است، بدین معنا که عملکردی استنباط محور دارد. استنتاج‌های گسترده‌تر نیز براساس الگوهای مبتنی بر شواهد عینی شکل می‌گیرند. برای مثال اگر تحلیل گران هوشمندی در طول جنگ سرد با تصویر یک ساختمان ذوزنقه‌ای شکل در شوروی روبه رو می‌شدند، طبق نتیجه گیری و گمانه زنی آنها، آن ساختمان تنها ممکن بود یک پایگاه موشکی باشد. اما این‌طور گمانه‌ها به مثابه استنباط از بازه زمانی بسیار کوتاه مدتی برخوردار بودند. در نتیجه این گمانه‌ها بیش از آنکه به آینده بپردازند، به حال اختصاص داشتند.

درهمان زمان و در اغلب کشورها به ویژه ایالات متحده، هوشمندی یا دست کم هوشمندی خارجی، عمدتاً به دلیل منع از پرداختن به امور داخلی، به شکل ناهنجاری، موظف به انجام ارزیابی‌های بلند مدت شده بود. این رویکرد در مورد کشورهای کوچک قابل پذیرش بود، آنها می‌توانستند بدون اینکه خطری متوجهشان باشد جهان را یک کلیت سازگار تلقی کنند و براساس همین دیدگاه خود را با شرایط جهانی تطبیق دهند.

بخشی از متن کتاب

هدف هوشمندی راهبردی مواجهه با مسائل راهبردی بلند مدت در سطح یک کشور یا شرکت است. عملکرد هوشمندی نیز همزمان با سه کارکرد دیگر عملیاتی خواهد شد که عبارتند از هوشمندی، آینده نگری راهبردی و مدیریت چشم انداز. مشتریان آن نیز شامل سیاست گذاران ارشد در سازمان‌های توانمندی هستند که ظرفیت اثر گذاری راهبردی دربازی حاکم بر بازار مربوطه را دارند.

آینده نگری گمانه زنی نیست، بلکه تلاشی برای ترسیم یک طیف از آینده‌های بدیل و پرسش از آینده هر یک از آنهاست. آینده نگری فرایندی نظام مند برای براورد احتمال وقوع هریک از گزینه‌ها و تبیین جامعی درباره گزینه‌های ممکن درهریک از موارد است. اصول آینده نگری نیز در بستر هوشمندی راهبردی قرار گرفته‌اند.

وجه تمایز میان آینده نگری راهبردی و دیگر شاخه‌ها، توانمندی آن در یاری رسانی به سازمان‌ها برای تعریف شرایط و قواعد زمین (نبرد) و چگونگی جنگیدن در چنین زمینی است. در نتیجه آینده نگری راهبردی چیزی فراتر از یک ابزار کمکی برای هوشمندی راهبردی است. بلکه آینده نگری راهبردی، نیمه ناپیدار دیگری از هوشمندی است.

دسترسی، خصوصیتی است که حوزه هوشمندی را از دیگر حوزه‌های رقیب برای نقش آفرینی در عرصه حساس تصمیم گیری متمایز می‌کند. برتری فعلی حوزه هوشمندی، توانایی تأمین دسترسی سری و محرمانه به نیازهای مشتریان خود است. سرویس‌های هوشمندی، همچنین معمار ساختار دسترسی به اهداف و موضوعات مرتبط با نیازهای مشتریان خود یا هوشمندی تأمین کننده این نیازها هستند. این پیشنهاد شامل هر دوی این موارد می‌شود، چرا که اداره امور در هر دو مورد مستلزم یک فلسفه گسترده است. مشتریان باید فرصت بحث و حتی قضاوت درباره محصولات در حال فراوری و هوشمندی را داشته باشند. این تدبیر باعث می‌شود مشتریان از زاویه‌ای متفاوت به هوشمندی نگریسته و قادر به ابراز میزان رضایت خود از تناسب هوشمندی با نیازهای خود باشند. سرویس‌های هوشمندی نیز قادر خواهند بود تا کیفیت‌های حرفه‌ای خود را به هوشمندی و استنتاج‌های مبتنی بر آن انتقال دهند.

کتاب درآمدی برهوشمندی راهبردی نوشته‌ی توئومو کوئوسا و با ترجمه بهنام عربیان و رحیم ایلغمی توسط دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی به چاپ رسید. برای مطالعه نسخه الکترونیک این کتاب می‌توانید به فروشگاه‌های الکترونیک کتاب طاقچه یا کتابراه مراجعه فرمائید.

برای مشاهده نسخه الکترونیک این کتاب در سایت طاقچه اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده نسخه الکترونیک این کتاب در سایت کتابراه اینجا کلیک کنید.

‌‌‌‌