پیش بینی غافلگیری، تحلیل برای هشدار راهبردی

‌‌‌‌‌‌‌چندین سال پیش، گروهی متشکل از چند نهاد اطلاعاتی، مسأله تحلیل علائم و هشدار راهبردی را بررسی می‌کردند. با اشاره یک تحلیلگر حاضر در آن جمع که از روش شناسی نشانه‌ها استفاده کرده و جنگ کره شمالی علیه کره جنوبی و مداخله چین را به درستی پیش بینی کرده بود، یکی از اعضا جلسه گفت: بله، اما شما نتوانستید کار بسیار خوبی انجام دهید چرا که هیچکس شما را باور نداشت. این شوخی بی غرض، یکی از مشکلات رایج در حوزه استفاده از اطلاعات هشدار دهنده را به درستی بازگو می‌کند. چرا علی رغم پیشینه خوب و واضح روش نشانه شناسی دراین مورد و دیگر بحران‌هایی که منافع امنیتی ما را تهدید کرده‌اند هیچکس آن را باور نمی‌کند.

این مقاله، محصول تجربه ۲۵ ساله در حوزه نشانه شناسی و اطلاعات هشدار دهنده از نقطه نظر تحلیلی است. تا جایی که من می دانم، این اولین و یا شاید تنها تلاش یک تحلیلگر اطلاعاتی برای کنار هم آوردن تجربیات در مورد مسأله هشدار دهنده و برای تنظیم راهنماهایی برای کمک به تحلیلگران و دیگر کسانی که در این فرایند هشداری درگیر هستند، باشد. نمونه‌های استفاده شده دراین متن عموماً از جنگ جهانی دوم و جنگ سرد گرفته شده‌اند.

این کتاب از نه فصل تشکیل شده و مسأله تحلیل علائم و هشدار راهبردی را بررسی می‌کند.

بریده‌ای از متن کتاب

متأسفانه عبارت هشدار راهبردی، هیچ تعریف قابل قبولی ندارد. آنهایی که در رشته اطلاعات هشداردهنده هستند، عموماً به هشدار راهبردی به عنوان هشدار نسبتاً بلند مدت یا مترادف نزدیک ترین هشدار ممکن نگاه می‌کنند که انتظار می‌رود نظام هشدار دهنده فراهم کند. بنابراین، هشدار راهبردی می‌تواند هفته‌ها یا حتی ماه‌ها زودتر گزارش شود، اگر حجم وسیعی از نیرو‌ها در مسیر بوده یا اینکه دشمن تعهد سیاسی اش را به بخشی از کار که مستلزم استفاده از نیروهاست، مشخص کرده باشد. این حکم در مورد احتمال فعالیت‌های نظامی در آینده به نزدیک بودن آن فعالیت نامربوط است. ممکن است این حکم تنها زمانی محتمل باشد که فعالیت دشمن نزدیک است، اما ممکن است مدت‌ها پیش از آن نیز احتمال داشته باشد.

هیچ عاملی برای هشدار مهم‌تر از عینیت در تجزیه وتحلیل داده‌ها وتحسین واقع گرایانه موقعیت همان طور که هست، نیست. توانایی به عین بودن، جهت کنار گذاشتن درکیات قبل خود از آنچه کشور دیگر باید انجام دهد یا چگونه باید رفتار کند، بررسی واقع گرایانه تمامی شواهد تا جای ممکن همگی برای تجزیه و تحلیل شاخص‌ها و صدور نهایی نظر هشدار در هر مرحله از فرآیند مهم هستند. هرچند فرد تجربه بیشتری در زمینه هشدار داشته باشد.

طی دوره چند ساله، بسیاری ازافراد به این شناخت رسیده‌اند که شیوه‌های جنگ منظم مخصوصاً در موقعیت‌های بحرانی، ناکافی و بسیار کند هستند. کالبد شکافی‌های پس از رویداد‌ها اغلب مجادلات میان تحلیلگران نشانه‌ها را در این موضوع تأیید کرده‌اند که روش‌های آنها در این شرایط، در برابر مسئله نسبت به انتظار برای کسب سند جنگ منظم، دقیق‌تر و پاسخگوتر هستند. ازدیاد مراکز عملیات و هشداردهی و پراکندگی عمومی تلاش تحلیلی نظامی در جامعه، هرچند احتمالاً از جهت‌های بسیاری موازی کاری به حساب می آیند، اما کارهای زیادی هم انجام داده‌اند تا اطمینان دهند که تحلیل گران جنگ منظم، برگزارش دهی جنبش‌های نظامی، انحصار ندارند و تکنیک‌هایشان توسط سایر تحلیلگران، مورد بررسی دقیق قرار می‌گیرد.

کتاب پیش بینی غافلگیری، نوشته ی سینتیا ام گرابو، با ترجمه‌ی محمد یوسفی و احمد رضا میرزایی، توسط دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی بچاپ رسید. برای مطالعه نسخه الکترونیک این کتاب می‌توانید به فروشگاه‌های الکترونیک کتاب طاقچه یا کتابراه مراجعه فرمائید.

برای مشاهده نسخه الکترونیک این کتاب در سایت طاقچه اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده نسخه الکترونیک این کتاب در سایت کتابراه اینجا کلیک کنید